υποθαλλός

ο, Ν

(μυκητ.)

1. λεπτό σαν ζελατίνα στρώμα, υπόλειμμα τού πλασμωδίου, από το οποίο εκφύονται τα σποριάγγεια σε ορισμένους μυξομύκητες

2. η πρώτη μάζα μυκηλλιακών υφών που σχηματίζεται κατά την ανάπτυξη τού θαλλού ενός λειχήνα και η οποία συχνά παραμένει στη βάση ή ως περιθωριακή διόγκωση τού πλήρως ανεπτυγμένου θαλλού.

[ΕΤΥΜΟΛ. < υπ(ο)-* + θαλλός].